အသံကြားရာ မိန်းကလေး များ အခန်းဘက် သို့တအုပ်စုလုံးအပြေးအလွှား ရောက်ရှိသွား ကြချိန်တွင်မတော့ သရဲ မကြောက်တတ်ဘူး ဟု အမြဲကြွေးကျော် လေ့ရှိသူ အိမ်လေး ကို အခြား မိန်းကလေးများ ၏ အလည်တွင် စကားမေးမရပဲ ကြောင်တောင်တောင် ဖြင့် ပြူတင်းပေါက် ရှိရာဘက်ဆီ သို့လက်ညှိးထိုး ပြီးပါးစပ်မှလဲ မသဲမကွဲ ရေရွတ်နေသည် ကို တွေ့လိုက်ရပါ၏.....။“အိမ်လေး အိမ်လေး ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာတွေ့လို့လဲ?”အားလုံး ဝိုင်းမေး ကြသော်လည်း အိမ်လေး ဘာမှ ပြန်မဖြေ နိုင်တော့ပါ၊မမေတစ်ယောက်...

ပစ္စည်းများအားလုံး နေရာတကျ ထားပြီး ချိန်လောက် မှာပင် အပြင်ထွက် လည်ပတ်နေ သူများ ပြန်လည် ရောက်ရှိ လာကြ ရာချောက်ခြား ဖွယ်ရာ တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက် လျှက်ရှိခဲ့ သော အိမ်ကြီး မှာ စကားသံ များဖြင့် ဆူညံ အသက် ဝင်လာ ပါတော့သည်.....။“ဟေး... ကိုလင်းထက်တို့ရာဇာ တို့ရောက်လာ ကြပြီ ကိုး နောက်ကျတယ်နော် ဒီမှာ နာရီ စင်နား က ကီးမားပလာတာ ဝယ်လာတယ် မေ တို့တော့ တိုဖူးနွေး ကော ကီးမား ရော အပြတ် တွယ်လာတယ် ဒါက အိမ်မှာ ကျန်ခဲ့ တဲ့ သူတွေ စားဖို့ဝယ်လာ တာ...”“ကျေးဇူး ကျေးဇူး ဗိုက်ဆာ...

ကုန်းမြင့်ကလေး ပေါ်ရှိ ကြီးမား ကျယ်ဝန်း လှသည့် ခြံကြီး တခုအတွင်း တည်ရှိ နေသော အင်္ဂလိပ်ခေတ်လက်ကျန် အုတ်တိုက် နီနီကြီး ရှိရာသို့တိုယိုတာ ဟိုက်အေစ့် အမျိုးအစား ကားတစီး အရှိန်ပြင်းပြင်း ဖြင့်မောင်းဝင် လာပြီး တိုက်ကြီး ၏ ဆင်ဝင် အောက်တွင် ထိုးရပ်လိုက်၏.....၊အချိန်ကတော့ မနည်းလှတော့ ည ၈ နာရီကျော်စ ပြုပြီ၊ထို့နောက် ကား၏ ဘေးမှ လျှောတံခါး ပွင့်သွားပြီး လူများဆင်းလာကြသည်...သူတို့၏ ပုံစံများက တနေကုန် ခရီးပြင်း နှင်လာ ရသဖြင့် ပင်ပန်း နွမ်းနယ် နေကြဟန်ရှိ၏......။ပထမဆုံးဆင်းလာသူက...

တစ္ဆေ၊သရဲ ဆိုတာကို ကျွန်တော့် အနေနဲ့တော့ယုံသည်လဲ မဟုတ် မယုံ သည်လဲ မဟုတ်တဲ့ လူစားထဲ မှာပါ ပါတယ်။ဒါပေမယ့် လဲ ကျွန်တော် မြင်ဖူး ကြားဖူးတာ လေးတွေ ကို လာလည် သူတွေ အတွက် အပျင်းပြေ အပျော် ဖတ် လို့ရအောင်တင်ပြလိုက် ပါတယ် ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်သာ စဉ်းစား ချင့်ချိန် ကြပါ ခင်ဗျာ.....။အခု အဖြစ် အပျက်လေး ကတော့ ကျွန်တော့် အမ များ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် ပင်မမှာ ကျောင်းတက်နေ စဉ်က သူတို့သူငယ်ချင်း တယောက် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ် အပျက်လေးပေါ့ဗျာ....အချိန်က...၁၉၈၀ ဝန်းကျင်.........။မေ တယောက် ဆရာသင်ခဲ့ သောသင်ခန်းစာ များကို ဘလက်ခ်ဘုတ်...

ဒီနေ့မနက်မိုးလင်း အိပ်ရာကနိုးကတဲက ရာဇာတို့အူမြူးနေတယ်.အရင်ဆို အိပ်ရာဘေး ပြူတင်းပေါက် နားလာနား ပြီး လာအော်တတ်တဲ့ ငှက်ကလေး တွေကို မောင်းမောင်းထုတ် လေ့ရှိပေမယ့် ဒီနေ့တော့ သူ့ကိုဂုဏ်ပြုတေး လာဆို နေတယ်လို့ထင်ပြီး ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့အစာတွေ ဘာတွေတောင် ကျွေးလိုက်သေးတယ်.......။အခုလိုပြောင်းလဲ ခြင်းရဲ့ အစက လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ လလောက် က အစပြုတာပါဘဲ...ရာဇာက အင်တာနက် ပေါ်မှာကိုယ်ပိုင် ဘလော့ဂ်လေး တခုလုပ်ထားတယ် သူ့ရင်ထဲကခံစားချက် လေးတွေကို ရင်ဖွင့်ရင်း သိတတ်သမျှ ကွန်ပြူတာ နည်းပညာလေးတွေ နဲ့ဗဟုသုတ ရစရာ မှတ်သားလောက် တဲ့ ပညာပေး...

ကျွန်တော် ညီလေးညမီးအိမ် ဆီသွားလည်ရင်း ထူးထူးဆန်းဆန်းလေး တခုတွေ့လို့သူ့ကိုမေးမိတယ်...တခြားတော့ မဟုတ်ပါဘူး သူ့ရဲ့ ဒစ်ဂျစ်တယ် နာရီရဲ့ ခေါင်းစဉ်လေး ကိုပါ သူက ဒီလိုလေး ပေးထားတယ်ဗျတရုတ်ကြီးတဲ့လေ ကျွန်တော် ကလဲ တော်တော် အ ပါတယ် သဘောမပေါက်ဘူး ဒါနဲ့သူ့ကိုမေးကြည့်တော့..အကို ကလဲ အချိန် လေ အချိန် ဆိုတာ တရုတ်နာမယ် မဟုတ်လား ဒါကြောင့် အချိန်လို့ခေါင်းစဉ် မတတ်ဘဲတရုတ်ကြီးလို့ဘဲခေါင်းစဉ် တတ်ထားတာ အတူတူဘဲလေတဲ့.......။ဒါနဲ့ဘဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ မှာ ပုံပြင်လေး တပုဒ် ဖြတ်ကနဲ သတိရလိုက်မိ ပါတယ်.......၊ပုံပြင် လေး ကဒီလိုပါ...

ကောင်းကြသေး ရဲ့လား အရပ်ကတို့ရေ ထေရဝါဒ ဗုဒ္ဓ သာသနာ ထွန်းကားရာတိုင်းပြည်တဲ့...သာမညတောင် ဆရာတော် ကြီးရဲ့ ကြွင်းကျန် ရစ်တဲ့ ရုပ်ကလပ် တော်ကို လူရမ်းကားတွေအဓမ္မ လုယက် ယူငင်သွား ကြတယ် တဲ့....။ဗုဒ္ဓ ဘာသာဝင် တွေ အနေနဲ့ တပူပေါ် နှစ်ပူ ဆင့်ဆို သလို ကိုယ့်နိုင်ငံ တွင်းမှာလဲ သံဃာတော်တွေ ရိုက်နှက် ဖမ်းဆီး သတ်ဖြတ် ခံရတာ တိဗက် အရေး မှာလဲ ထိုနည်းလည်းကောင်း အဖြစ်တွေနဲ့ ကမ္ဘာ့အလယ်မှာ မျက်နှာ မပြရဲ လောက်အောင် ကမ္ဘာ့သတင်းတွေ မှာမကြည့်ချင်ဲမြင်ရက်သား အဖြစ်နဲ့ ဘာသာ ခြားတို့ရဲ့အလယ်မှာ...

ကျွန်တော် ငယ်ငယ် က တွေ့ဖူးတဲ့အကြောင်းလေး တခုပါ....ပုဂံ ရာဇဝင် ထဲမှာ ဈေးတန်း ထဲ က မိန်းမ သူ့စကော လေတိုက်လို့ လွင့်သွားတာကို နောက်ကနေ ပြေးလိုက်ရင်း ငါ့စကော ငါ့စကော လို့အော်ပြီးလိုက်လိုက်တာ ဘေးက လူက ကြားချင်တာ ကြားပြီး စက္ကောတပ် ကြီးချီလာလို့ဒီမိန်းမ ပြေးတာ ပဲ ငါလဲ ပြေးမှ ဆိုပြီး ပြေးရင်း နဲ့လမ်းမှာ စက္ကောတပ် ကြီး ချီလာ ပြီပြေးကြဟလို့ထပ်ဆင့် အော်သွား လိုက်တာ လူတွေ ဝရုန်းသုန်းကား နဲ့ထွက်ပြေးကြလို့့ပုဂံပြည် ကြီးပျက်ရ ပါသတဲ့.......။ဒါဟာ ဖြစ်နိုင်တယ် ဆိုတာကို ကျွန်တော် ငယ်စဉ် က လက်တွေ့မြင်ဖူးပါတယ်........ဘယ်မှာလဲ...

အချိန်က.....၁၉၈၅...ခုနှစ် နွေရာသီ ရဲ့ ညဦးပိုင်း မှောင်စ ပျိုးချိန်.....ရန်ကုန်မြို့ အင်းယား တံတားဖြူ အနီး က ကားလမ်းမ ပေါ်မှာ ကားမောင်း လာသူတွေ မျက်လုံးပြူး သွားစေတဲ့အဖြစ် အပျက် လေး တခု ဖြစ်သွားခဲ့တယ်..၊အဲဒီ အဖြစ် အပျက် ရဲ့ အဓိက ဇာတ်ကောင် ကို စုံစမ်း မေးမြန်းလို့သိရှိ ရတာက ဒီလို ပါတဲ့.....။အား...ပျင်းလိုက်တာကွာ..စာမေးပွဲကြီး ပြီးလို့ အိမ်မှာ တယောက် ထဲ ထိုင်နေ ရင်း ကိုဦး တယောက် စိတ်ထဲ က ညည်းတွား နေမိတယ်..ဘာလုပ်ရင် ကောင်းမလဲ လို့စဉ်းစားလိုက် တော့ ရာသီဥတု ကလဲ ပူလောင် အိုက်စပ် နေတာနဲ့ရေသွားကူးဖို့အကြံ...