တစ္ဆေ၊သရဲ ဆိုတာကို ကျွန်တော့် အနေနဲ့တော့ယုံသည်လဲ မဟုတ် မယုံ သည်လဲ မဟုတ်တဲ့ လူစားထဲ မှာပါ ပါတယ်။ဒါပေမယ့် လဲ ကျွန်တော် မြင်ဖူး ကြားဖူးတာ လေးတွေ ကို လာလည် သူတွေ အတွက် အပျင်းပြေ အပျော် ဖတ် လို့ရအောင်တင်ပြလိုက် ပါတယ် ကိုယ့်ဘာသာ ကိုယ်သာ စဉ်းစား ချင့်ချိန် ကြပါ ခင်ဗျာ.....။အခု အဖြစ် အပျက်လေး ကတော့ ကျွန်တော့် အမ များ ရန်ကုန် တက္ကသိုလ် ပင်မမှာ ကျောင်းတက်နေ စဉ်က သူတို့သူငယ်ချင်း တယောက် ကြုံတွေ့ခဲ့ရတဲ့ အဖြစ် အပျက်လေးပေါ့ဗျာ....အချိန်က...၁၉၈၀ ဝန်းကျင်.........။

မေ တယောက် ဆရာသင်ခဲ့ သောသင်ခန်းစာ များကို ဘလက်ခ်ဘုတ် ပေါ်မှ ကူးရေး နေခြင်း ကိုအပြီးသတ်လိုက် ပြီး ဘေးဘီကို ကြည့်လိုက် ချိန်မှာတော့ စာသင်ခန်း တွင်းဝယ် မည်သူမှ မရှိတော့ ရာသီဥတု ကလဲ မိုးတွင်းမို့အုံ့ဆိုင်းနေ သဖြင့် စာသင်ခန်း တွင်းတွင် မှောင်ရီသန်း နေသည်......မေ လဲ ကြောက်သလို ဖြစ်လာသဖြင့် ပစ္စည်းများ ကိုလွယ်အိတ် ထဲ အမြန် ထိုးထည့်လိုက် ပြီး စာသင်ခန်း တွင်းမှ အမြန်ထွက် လာခဲ့မိသည် စိတ်ထဲမှ လဲ သူ့ကိုမစောင့်ဘဲ ထွက်သွား ကြတဲ့ သူငယ်ချင်း များကို စိတ်ဆိုးနေ မိသည်.၊စာရေးနှေး သည့်ကိုယ့် ကို ကိုယ် လဲ အပြစ်တင်ရင်း ကော်ရစ်ဒါ မှ တဆင့် လှေကားထစ်များ အတိုင်း ဆင်းလာခဲ့ရာ ဘွဲ့နှင်းသဘင် လမ်းမပေါ် ထွက်သည့် စာသင်ဆောင် အပေါက်ဝသို့အရောက် တွင် တချိန် လုံး အုံ့ဆိုင်းနေ သည့်မိုးက ရွာချလိုက် ပါပြီ...။

မေလဲ ကားဂိတ် အထိ မိုးရွာထဲ လမ်းလျှောက် ရမည့် အရေးကို တွေးရင်း စိတ်ညစ်ညစ် နဲ့လွယ်အိတ် ထဲ ကထီးကို စမ်းလိုက်ရာ....“ဟင်..ဒုက္ခပါဘဲ အလောတကြီး နဲ့ပစ္စည်းတွေ သိမ်းလိုက်တာ ထီး မေ့ကျန် ခဲ့ပြီ စိတ်ညစ်လိုက်တာနော် ဒီနေ့အဆင်ကိုပြေဘူး”....စိတ်ထဲ ကလဲ ပြောရင်း အပေါ်ထပ် စာသင်ခန်း မကို မေ တယောက် ပြန်တက်လာ ခဲ့ရပြန်တော့သည်....။

စာသင်ခန်း မ အရှေ့သို့ အရောက်တွင် လူတယောက် စာသင်ခန်း ထဲ တံမြက်စီးလဲှ နေသည် ကို တွေ့လိုက်ရသ ဖြင့် မေ လဲ အားတက် သွားပြီး စိတ်ထဲက “တော်ပါသေးရဲ့ သန့်ရှင်းရေး သမား ရောက်နေလို့”...ထိုလူ တံမြက်စီး လှဲ နေသော နေရာမှာ မေ့ ခုံဘေး ဖြစ်နေ သဖြင့် ထီး ကို ထိုသန့်ရှင်းရေး သမား များ တွေ့သွားပြီလား စိုးရိမ်စိတ်ဖြင့် သွက်သွက် ကလေး သွားလိုက် ရာ ခုံရှိရာသို့အရောက် သန့်ရှင်းရေး သမားက အခြား ဘက်လှည့် သွား သဖြင့် ထိုသူ၏ ကျောပြင်ကို မြင်လိုက် ရသည့် တခဏ မေ လိပ်ပြာလွင့် ထွက်မတတ် ဖြစ်သွားရတာကတော့ “အမလေး ကျောကုန်းကြီးက ဟောင်းလောင်း ပေါက်ကြီး အထဲမှာ လဲ အူ၊အသဲ၊ကလီစာ ဘာဆိုဘာမှမရှိပါလား”...။

မေ..ဘာမှ မသိတော့ပါဘူး ထီးလည်း မယူနိုင်တော့ဘူး သွေးရူး သွေးတန်း နဲ့ကော်ရစ်ဒါ တလျှောက် အဲဒီက တဆင့် လှေခါး ထစ်များ အတိုင်း ပြေးဆင်း လာမိခဲ့ ပါတော့တယ်..အောက်ထပ် ကို အရောက်မှာတော့ ဆရာ ဖြစ်ဟန် တူတဲ့ လူကြီး တယောက် စာသင်ခန်း တခု အတွင်းမှ ထွက်လာ တာတွေ့လိုက်ရလို့အားကိုးတကြီးနဲ့ပြေးကပ် သွားလိုက် ပြီး “ဆရာ...ဆရာ...အပေါ်ထပ် က သမီးတို့စာသင်ခန်း ထဲမှာလေ သမီး ကို သရဲ ခြောက် လို့”...လူကြီး က ပြန်မေး ပါတယ် “မင်း ကို သရဲခြောက် တယ်လို့ဆိုရ အောင် ဘာတွေမြင်လို့လဲ...” မေ..လဲ..“ဆရာ အဲဒီ လူကလေ ကျောက ဟောင်းလောင်း ပေါက်ကြီး အထဲမှာလဲ ဘာမှမရှိဘူး..”လို့ပြန် ဖြေလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ..လူကြီး က “အော် ဒါဆို ဒီလို မျိုးလား ”ပြောပြောဆိုဆို မေ့ဘက် ကိုသူ့ကျောပြင် ကြီး လှည့်ပြလိုက် တယ် ဆိုရင်ဘဲ.........။

မေ..တယောက် အသံကုန် အော်ဟစ်လိုက် မိပါတော့တယ် ဒါပေမယ့် အသံက လည်ချောင်း ထဲတင် ပျောက်သွား ပြီး အပြင်ကို ထွက်မလာနိုင် တော့ပါဘူး....မေ့့ ရဲ့ အသိစိတ် တွေ အမှောင် ကမ္ဘာထဲ တိုးဝင် သွားရင်း နောက်ဆုံး အမှတ် ရလိုက်တာ ကတော့.....“ဒီ..ဒီလူကြီး လည်းကျောမှာ ဟောင်းလောင်း အပေါက် ကြီး နဲ့ဆိုတာ ကိုပါဘဲ ”......။