ကျွန်တော် ညီလေးညမီးအိမ် ဆီသွားလည်ရင်း ထူးထူးဆန်းဆန်းလေး တခုတွေ့လို့သူ့ကိုမေးမိတယ်...
တခြားတော့ မဟုတ်ပါဘူး သူ့ရဲ့ ဒစ်ဂျစ်တယ် နာရီရဲ့ ခေါင်းစဉ်လေး ကိုပါ သူက ဒီလိုလေး ပေးထားတယ်ဗျ
တရုတ်ကြီးတဲ့လေ ကျွန်တော် ကလဲ တော်တော် အ ပါတယ် သဘောမပေါက်ဘူး ဒါနဲ့သူ့ကိုမေးကြည့်တော့..
အကို ကလဲ အချိန် လေ အချိန် ဆိုတာ တရုတ်နာမယ် မဟုတ်လား ဒါကြောင့် အချိန်လို့ခေါင်းစဉ် မတတ်ဘဲတရုတ်ကြီးလို့ဘဲခေါင်းစဉ် တတ်ထားတာ အတူတူဘဲလေတဲ့.......။
ဒါနဲ့ဘဲ ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ မှာ ပုံပြင်လေး တပုဒ် ဖြတ်ကနဲ သတိရလိုက်မိ ပါတယ်.......၊
ပုံပြင် လေး ကဒီလိုပါ ခင်ဗျ.....

ရွာတရွာ မှာ လင်မယား နှစ်ယောက် ရှိတယ်...
လင်ဖြစ်သူ က ကုန်သည် ကြီးပေါ့ မယားလုပ်သူ ကလဲ အလွန် ရိုးပါတယ်...
ကုန်သည် ကြီးဟာ စည်းကမ်း ဇယား စနစ် အလွန် ကြီးပါတယ်..အလွန် လဲ အချိန် အတိ အကျ
အလုပ် လုပ်တတ် ပါတယ်......

တနေ့တော့ ကုန်သည် ကြီးဟာ ကုန်ရောင်း ထွက်ဖို့ရှိတာနဲ့ မသွားခင် မယား လုပ်သူကို
မှာစရာ ရှိတာတွေ မှာပြီး ခရီးထွက်သွား ပါတယ်.....
အဲဒီတုန်း ကလှေ ခေတ် လှည်းခေတ် ဆိုတော့ ကုန်ရောင်းထွက် တာ လေး ငါး ခြောက်လ လောက်
ကြာသွားပါသတဲ့ဒါနဲ့ပဲ ကုန်သည် ကြီးပြန်ရောက်လာတယ် ဆိုကြပါစို့ရဲ့.....

ကုန်သည် ကြီးအိမ်ပြန် ရောက်တယ် ဆိုရင် ဘဲ ဇနီးမယား အချောအလှ လေးကို အပြေးအလွှား ရှာပါတယ်
ဇနီး လေးကို တွေ့လိုက်ရချိန် မှာ ကုန်သည် ကြီး ခမျာ ရင်ဝကို ဖနောင့်နဲ့အပေါက်ခံလိုက် ရသလိုယူကြုံးမရအပူလုံး ကြွသွား ရတာကတော့ ဇနီးမယား လေးဟာ ကိုယ်လေးလက်ဝန် ကြီးနဲ့ဖြစ်နေလို့ပါပဲ....
ဒါနဲ့ ကုန်သည် ကြီးက မိုက်လှချည်လား မင်းလုပ်ရက်တယ် ငါမရှိတုန်း ဖောက်ပြန်လို့ အခု အထုပ် အထည်နဲ ံ့ဖြစ်နေ ပြီလို့ပြောလိုက်တော့........

အမလေး မောင်ကြီးရယ် ပြောရက်လိုက်တာ နှမလေး ဟာဖြင့် ဘာမှ မဟုတ်တာ မလုပ်မိပါဘူး....
မောင်ကြီး ခရီး မထွက်မှီ က မောင်ကြီး ပဲ မှာခဲ့တယ်လေ"..မောင်ကြီး မရှိတဲ့ နေ့တွေမှာ ဘာပဲ လုပ်လုပ်အချိန်နဲ့လုပ်..အချိန်နဲ့စား...အချိန်နဲ့သွား....အချိန်နဲ့အိပ်...လို့ဆိုလို့မောင်ကြီး သွားကတဲက ဟို တအိမ်ကျော် က တရုတ် အချိန် နဲ့ မောင်ကြီး မှာ သလိုနေလိုက်တာ ဒီလိုဖြစ်လာ ရတာပါ"........။

ပုံပြင်လေး ကတော့ ဒါပါဘဲ...။