ဒိုင်ယာရီ အမှတ် (၁၅) သြဂုတ်လ (၈) ရက်...
***********************************
ဒီနေ့ ကျွန်တော် တစ်ယောက် အထူး စိတ်လှုပ်ရှား နေသည်..။

ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ ဒီနေ့က ိုရောက်လာဖို့ သူတို့ အချိန်အတော် ကြာကြာ စောင့်ခဲ့ ရသည်..။

အခု ကျောင်းသွားပြီး ကျောင်းမှာ သူတို့ အ.က.သ (အခြေခံပညာ ကျောင်းသားများ သမဂ္ဂ) အဖွဲ့တွေ ပြည်လုံးကျွတ် ဆန္ဒပြပွဲ ကြီးမှာ ပါဝင်လှုပ်ရှား ဖို့ကျောင်းက ကျောင်းသား များ ကို ဦးဆောင် ပြီး လမ်းပေါ် ထွက်ဖို့ သူတို့၏ နောင်တော် များ ဖြစ်သည့် တ.က.သ(တက္ကသိုလ် ကျောင်းသားများ သမဂ္ဂ) နှင့် ဗ.က.သ (ဗမာနိုင်ငံလုံး ဆိုင်ရာ ကျောင်းသားများ သမဂ္ဂ) တို့မှ လမ်းညွှန်ချက် အတိုင်း လုပ်ဆောင် ရန် ဖြစ်သည်...။

ကျောင်းသို့ရောက်ပြီ အဖွဲ့ဝင် များ ကတော့ အဆင်သင့် ဒါပေမယ့် ကျန် ကျောင်းသား အင်အား ကတော့ နည်းပါးလှသည် ဘာကြောင့် လဲဆိုတော့ ဒီနေ့မှာ ကျောင်းသား များ ဦးဆောင် ဆန္ဒပြ ကြမည် ဆိုတော့ မိဘ များ ကကျောင်းသို့ သားသမီး များ ကို ပေးမလွှတ်တော့...။

ကျောင်းရှေ့တွင် လည်း စစ်ကား သုံးစီး က အဆင်သင့် နေရာ ယူထားလို့....

ဘာကြောင့် လဲဆိုတော သူတို့ကျောင်း က တာမွေ အထက (၅) .....ကျောက်မြောင်း ဈေးလမ်းဆုံ အနီးရှိ တာမွေ မြို့နယ်ကောင်စီရုံး နှင့် ကလဲနီးသည်....။

ယောကျၤား လေးကျောင်း ပီပီ နောင်တော် များ စလိုက် သည့် နောက်ပိုင်း သူတို့ကလဲ နေ့စဉ် ကျောင်းဆင်းချိန် တိုင်း တရားဟောချင်း ကြွေးကျော် သံများ အော်ဟစ် ခြင်းတို့ ကိုလုပ်လေ့ ရှိရာ မြို့နယ်ကောင်စီ ရုံးမှ သူတို့ကျောင်း ကို စစ်ကား သုံးစီး အစောင့်ချထားလိုက်သည်....။

ဒီနေ့ ၈.၈.၈၈ နေ့

ကျောင်းက ဆရာမကြီး ထံ အထက်မှ ကျောင်းသား များကို ကျောင်းတွင် လူမစုစေရန် အိမ်သို့ ပြန်လွှတ်ခိုင်း သဖြင့် ကျွန်တော် တို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ ရသည် ဘာဆက်လုပ်မည် နည်း ကျွန်တော် တို့ တာဝန်က ကျောင်းမှာ လူစု ထားပြီး ချီတက်လာမည့် အကိုတော် အဖွဲ့များ ထံပူပေါင်းရန် ဖြစ်သည် အခုတော့ ကျောင်းတွင် လူမစုနိုင်တော့ အကိုတော်များကလဲ ဒီအချိန် ဘယ်ကို ရောက်နေသည် ဆိုတာ မသိနိုင် (ယ္ခု ခေတ်လို ဟန်းဖုန်း များရှိလျှင် တော့ကောင်းလေစွ) ဒီလိုနှင့် နေ့လည် ချိန်လောက် ရောက်လာရာ ကျွန်တော် တို့လမ်းမပေါ် ထွက်မျှော် နေမိသည် ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် ဒီနေ့မှာ ကျောင်းသား ပြည်သူတွေ အကုန် လမ်းပေါ် ထွက်လာ ကြမည် ဆိုတာ ယုံကြည်သည် ...

ကျွန်တော် တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်ပါ အားလုံးသော ပြည်သူများကလဲ ယုံကြည်ကြသလို ပူးပေါင်းပါဝင်ရန်လည်း စောင့်ဆိုင်း နေကြသည်...။

ကျွန်တော် မြို့နယ်ကောင်စီရုံး ဘက်ကို လှမ်းကြည့် နေချိန် တွင် ကောင်စီရုံးဝင်း အတွင်း စစ်ကား ခြောက်စီး ခန့် ထိုးထားသည် ကို မြင်နေရသည်...

လမ်းမ ဘေး ပလက်ဖောင်းများတွင်တော့ ကျွန်တော် တို့လိုပဲ လည်ပင်း တစ်မျှော်မျှော် ဖြင့် ဘယ်အချိန် မှာ များ လူထု ကြီး ချီတက်လာမလဲ ဆိုတာ စောင့်ဆိုင်း နေသူများ ပြည့်နေသည်...။

နေ့လည် ၃ နာရီ ခန့်တွင် မြို့နယ် ကောင်စီ ရုံး အတွင်း စစ်သားများ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်သွားသည် ကို တွေ့လိုက့်ရသည် သူတို့အကုန်လုံး ကားများပေါ် အပြေးအလွှား တက်ပြီး ကားများကို ရန်ကုန်မြို့ထဲ ဘက်ဆီသို့အပြင်းမောင်းနှင်သွားကြသည် ..။

ကောင်စီရုံး မှ လူများလည်း အကုန်ထွက်လာပြီး ကောင်စီရုံး ကို တံခါးတွေ အကုန်ပိတ် သော့ခတ် ကာ ထွက်သွားကြ၏...

ထိုအချိန် မှာ ပင် ......

တာမွေ ဈေး ဘက်မှ လူများ အော်ဟစ်လိုက်သည့် အသံကြီးက ဟိန်းထွက်လာ၏...
တဆက်ထဲ မှာ ပင် ဆိုင်ကယ် သံများ ဆူညံစွာ ကြားလိုက် ရသလို ကျွန်တော် တို့မြင်ကွင်းထဲ သို့လည်း ဆိုင်ကယ်များ အုပ်စုလိုက် မောင်းနှင်လာ၏ ရှေ့ဆုံးမှ မောင်းနှင်လာသည့် ဆိုင်ကယ် တွင် ကျောင်းသား တို့၏ သငေ်္ကတ ဖြစ်သည့် မြန်မာ နိုင်ငံလွပ်လပ်ရေး ကြိုးပမ်းမှု သမိုင်းတွင် လည်း အမြဲ ရှေ့ဆုံးမှ ဦးဆောင် ချီတက်မြဲ ဖြစ်သည့် ခွပ်ဒေါင်း အလံ ကြီး က လေထဲတွင် တလူလူ လွင့်လို့ ဆိုင်ကယ် သမားများ က...

" ကျောင်းသား များ ဦးဆောင် ပြီး ဆန္ဒပြ လူထုကြီး ချီတက် လာပါပြီ အားပေးကြပါ အားပေးကြပါ" ဟု

အဆက်မပြတ်အော်သွားသည် ဆိုင်ကယ် များ ကတော့ များသလား မမေးနှင့် အစီးရေ ရာကျော်မည် အားလုံးကလဲ ခွပ်ဒေါင်း အလံများ တလူလူ နှင့် ခွပ်ဒေါင်းတံဆိပ်ပါ နဖူးစည်းများ စီးထားကြသည်..ကျွန်တော်ဖြင့် ကြက်သီးမွေးညင်း များ တဖြောင်းဖြောင်း ထသွားသည် လမ်းနဘေးမှ ကြည့်နေသူများ အားလုံး ပျော်ရွှင်စွာ ဖြင့် ဟေး ကနဲ အော်လိုက်ကြသည် အားလုံးခုန်ပေါက် ပျော်ရွှင် နေကြသည် ကသည့်လူက လဲ က လို့ ....

ဆိုင်ကယ်သမားများ ကျောက်မြောင်းဈေး မီးပွိုင့် လမ်းဆုံ မြို့နယ်ကောင်စီရုံး ရှေ့ တွင် ဆိုင်ကယ်များ ကို လှည့်ပတ် စီးနင်းပြီး နောက်မှ ချီတက်လာ သည့် လူထု ကြီးကို စောင့်ဆိုင်းနေ၏..။

မကြာပါ ကြွေးကျော် သံများ အော်ဟစ် လာသည့် လူထု ကြီး ကို တဖြည်းဖြည်း မြင်ကွင်းထဲ ဝင်လာသည် ကိုတွေ့လိုက်ရ ပါသည်...

ရှေ့ဆုံးတွင်တော့ အဖြူအစိမ်းကျောင်း သားလေးများက ခွပ်ဒေါင်းအလံ ကိုကိုင်သူကိုင် ဗိုလ်ချုပ်ပုံ သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်း ပုံ များကိုင်ဆောင်သူကကိုင် ဖြင့် အလံများ ရဲရဲ တောက်လျှက် ချီတက်လာကြပါပြီ...။

လမ်းမနဘေး ကြည့်နေသူများ မိမိတို့ အိမ်အတွင်း အပြေးအလွှား ပြန်လည် ဝင်ရောက် သွားကြ၏...

ပြန်ထွက်လာသော အခါတွင် မတော့ ရေအိုးများ ချိုချဉ်များ ပေါင်မုန့်များ စားစရာ သောက်စရာ များက လူတိုင်း၏ လက်ထဲမှာ အပြည့် ပြီးတော့ ချီတက် လာသူများ ကို ကမ်းပေး ကြ၏..

လူငယ် လူလတ် ပိုင်းများ ကတော့ ချီတက်လာသည့် လူထုထဲ ပြေးဝင် သွားပြီး လူစီးကြောင်း ကြီးနှင့် တစ်သား ထဲ စီးဝင် လိုက်ပါ သွားကြ၏.. လူငယ် လူလတ် ပိုင်းများ သာ မက ပါ လူကြီးများ အမျိုးသမီး များ လဲ လူထု တပ်ကြီးတွင် ပါဝင် ကြပါသည်...။

လူတန်းစားပေါင်းစုံ အသက်အရွယ် မျိုးစုံ ပါပဲ

ကျွန်တော် တို့ အဖွဲ့လဲ လူစီးကြောင်းထဲ ပြေးဝင် စီးမျော လိုက်ပါ လိုက်ပါသည်...

ဒီနောက်တွင် မတော့သိမ်ဖြူလမ်း မကြီး အတိုင်း ရန်ကုန် မြို့ထဲသို့ ဆက်လက် ချီတက် ခဲ့ကြသည်..

လမ်းတောက်လျှောက် တွင် ပါဝင် ပူးပေါင်း လာသူများ က မနည်းလှ ရပ်ကွက် တိုင်း လိုလိုတွင် လူများ အကုန်ထွက် လိုက်လာကြ၏...

မြို့ထဲရောက်တော့ အခြား နေရာပေါင်း စုံ မှ ချီတက် လာကြသူ များလည်း ရန်ကုန် မြို့၏ အသည်းနှလုံး ဆူးလေ စေတီ နှင့် မဟာဗန္ဓုလ ပန်းခြံ ပတ်ပတ်လည် တွင် ပြည့်နှက်နေပြီ...

မြို့တော်ခန်းမ ရှေ့တွင် တော့ ထိုစဉ်က ကျွန်တော် တို့ခေါ်သည့် အန်းမတ် ကား ခေါ် ဘရင်းကယ်ရီယာ စက်သေနတ် များ တပ်ဆင်ထားသည့် သံချပ်ကာ ကား များ က အသင့်အနေ အထား ဖြင့်စောင့်ဆိုင်းလို့....

ဒီလိုနဲ့ မြို့ထဲ မှာ ပတ်နေရင်း ည ၁၁ နာရီ ခွဲခန့်တွင် ကျွန်တော် တို့ အဖွဲ့ မှာ အိမ်က လူကြီးများ စိတ်ပူ မည်စိုး သဖြင့် လူစု လူဝေး ကြီးထဲမှ ခွဲထွက်လာ ပြီး အိမ်သို့ပြန်လာ ကြသည်.....

ကျွန်တော် တို့ ကန်တော်လေး အထက (၁) နား သို့ အရောက်တွင်တော့ ဝမ်းနည်း တုန်လှုပ်ဖွယ် ရာ သတင်းစကား ကြားလိုက်ရတာ ကတော့ မြို့တော်ခန်းမ ရှေ့တွင် ဆန္ဒပြသူ များ ကို အစိုးရက ပစ်ခတ် သဖြင့် အတော် များများ သေဆုံးသွားကြောင်း လူများလည်း ပြေးရင်း လွှားရင်း ဒေါသ ဖြစ်သဖြင့် အစိုးရ ပိုင် အဆောက် အဦးများ ရုံးကားများ ကို ဖျက်ဆီး မီးရှို့ကြကြောင်း စသဖြင့် သတင်းများ ကြားရပါတော့သည်....

ဤ ကား သမိုင်းတွင် လူမဆန်သော လူသတ်ပွဲကြီး ၏ အစ ပဏာမ ပတ်ပျိုး ပင်ဖြစ်ပါတော့ သည်...။

၉.၈.၈၈ နေ့ကျွန်တော် တို့စတော့ဂိတ် ကုန်း ယ္ခု သိမ်ဖြူကုန်း တွင် အပစ်ခံရသည်ကို ဘဝထဲကစာမျက်နှာများ တွင် ဆက်လက် ရေးသားတင်ပြ သွားပါမည်..။