ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကတော့ဖုံးနဲ့လှမ်းချိန်းတဲ့ နောက် ဗမာ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့တွေ့ဖို့ မြို့ထဲကို ကတိုက်ရိုက်ထွက်သွားလေရဲ့ --ကိုယ့်မှာသာ ၁၂ ထပ်အမြင့်ပေါ်ကသူ့တိုက်ခန်းထဲ ကွန်ပြူတာ ခပ်နွမ်းနွမ်းတစ်လုံးမြန်နှုန်းအတန်အသင့်မြင့်တဲ့ အင်တာနက်ချိတ်ဆက်ထားမှု အားကိုးနဲ့တစ်ယောက်တည်း ကျန်ရစ်တယ်သိပ် နောက်တတ် စ,တတ်တဲ့ မန်ချက်စတာပဲသူ့မြို့ကြီးပေါ် ဟိုတစ်ကွက် ဒီတစ်ကွက် နေရောင် ပျောက်ကြားထိုးပြီးကိုယ့်ကို လှည့်စား မြှူဆွယ်တယ် မင်း ကဗျာဆရာဆိုရင် ဖွဲ့ပေ့ါ တဲ့အရှုံးပေးပါတယ်...

အနှစ် ငါးဆယ်ကျော်ကာလ တစ်လျှောက်လုံးတစ်လ တစ်ခါ မြင်နေကျ အဲဒီ လဝန်းပဲ။ဒါပေမယ့် ခု မြင်ရတာက ညည့်အချိန်မတော် အေးစိမ့်စိမ့်ကြီးထဲမာပယ်လ်ရွက်တွေနဲ့ ပွတ်ရှပ်တိုးတိုက်ပြီး မြင်ရတဲ့ လ။   ။၆၊ နိုဝင်ဘာ၊ ၂၀၁၂။  ဗီယင်နာ၊ သြစထရီးယား   ၀၂း၃၄ နာရီ...

မင်းသိပ်လှတယ် ဗီယင်နာဒါပေမယ့် ငါ့ မှာ ခြောက်ခြားရတယ်။မင်းအလှမှာ မင်သက်မိနေခဲ့တယ်ငါ့ရဲ့ ကဗျာဆရာ အဖြစ်ကို ငါစွန့်ပစ်လိုက်ပါတော့မယ်။မင်းကို စာဖွဲ့ဖို့ ငါ မတတ်နိုင်ဘူးငါ့ပါးစပ်က ယောင်ယမ်းထွက်ကျလာတဲ့ စကားကတစ်ခွန်းထဲရယ်..မင်းသိပ်လှတယ် ဗီယင်နာ။ ။ခင်အောင်အေး ၅၊ နိုဝင်ဘာ၊ ၂၀၁၂ ဗီယင်နာ၊ သြစထရီးယား ၁၆း၀၁ နာရီ...