လွန်ခဲ့သော နှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ်ကျော် လောက်က ကျွန်တော် ဆယ်တန်းကျောင်းသား ဘဝသင်ခဲ့ဖူးတဲ့ အင်္ဂလိပ်စာသင်ရိုးဖတ်စာအုပ်မှာ သင်ခဲ့ရတဲ့ WUTHERING HEIGHTS မြန်မာလို ဆိုရင် လေထန်ကုန်း လို့အမည်ရတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးကို ဝဘ်ဆိုဒ် တစ်ခုမှာ တွေ့တာနဲ့ မသိမမှီလိုက်တဲ့ ညီငယ် ညီမငယ်တွေ ငါတို့ အကိုကြီးတွေ အမကြီးတွေ ဆယ်တန်းဘဝက ဘယ်လိုစာမျိုးကို ပြဌာန်းသင်ကြားခံခဲ့ရသလဲ ဆိုတာ သိအောင်နဲ့ သင်ခဲ့ဖူးတဲ့ သူများ အလွမ်းပြေ ပြန်လည် ကြည့်ရှုချင် ကြည့်ရှုနိုင်အောင် တင်ပေးလိုက်ပါတယ်...အပိုင်း(၁)အပိုင်း...

ကဲ တစ်နှစ်ပြည့်လာပြန်ပြီပေါ့ဗျာ မနှစ်ကလဲ ဟာလီဒေဗစ်ဆင် ပွဲတော် ဆိုပြီးပိုစ့်လေး တင်ဖူးပါတယ်..။အခုလဲ တစ်ကျော့ပြန်ရောက်လာပြန်ပြီပေါ့ဗျာ မနှစ်က ကိုယ်တိုင် မကြည့်နိုင်လို့ သူငယ်ချင်းရိုက်ပေးတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေပဲ ရသေ့စိတ်ဖြေ ကြည့်ရင်း ဓါတ်ပုံတစ်ချို့ပဲ တင်ပေးလိုက်နိုင်တယ်..ဒီနှစ်တော့ အလုပ်က နားချိန်ရတုန်း ကင်မရာလေး ယူပြီးကမန်းကတန်း လမ်းထိပ်အထွက် သူတို့ ဆိုင်ကယ် အုပ်ကြီးလဲ မြို့နယ် တစ်ခုလုံးကို ပတ်ဖို့ ထွက်အလာနဲ့တိုးပြီး မှတ်တမ်း ဗွီဒီယိုလေး ရိုက်လိုက်နိုင်ပါတယ်..ဒီတော့ လာလည်သူအပေါင်း ကမ္ဘာအနှံ့က ဆိုင်ကယ် သူရဲတွေ...

ကျွန်တော့်မွေးနေ့ အပြီး နောက်တစ်နေ့ဖြစ်တဲ့ ဒီကနေ့ ၁၀ ရက်နေ့မနက်မှာ ကျွန်တော့် အီးမေလ်းထဲကို မေးလ်တစ်စောင် ဝင်လာပါတယ်...အဲဒီမေးလ်ကတော့ ဒိုမိန်းနာမည် ရွေးချယ်ဖို့ ပက်စ်ဝပ်တွေ အိုင်ဒီ နံပါတ်တွေ ပါတဲ့ မေးလ်တစ်စောင်ပေါ့...ကျွန်တော် ဒိုမိန်းဝယ်ဖို့ ဘာမှ မလုပ်ထားပါဘူး ဒါပေမယ့် ဘာလို့ ဒီမေးလ် ဝင်လာတာလဲ ကြည့်လိုက်တော့ ဒိုမိန်းဝယ်သူနာမည်က ကျွန်တော့်ရဲ့ ညီငယ် ဘလက်ဒရင်း ဖြစ်နေတယ်လေ ...ကျွန်တော် ဂျီတော့ ကတစ်ဆင့်လှမ်းမေး လိုက်တော့မှ..“ဟား ဟား ကျွန်တော်ပြောသားပဲ အကို့မွေးနေ့အတွက် ဆပ်ပရိုက်စ် ဖြစ်စေရမယ်လို့ အစောကြီးထဲက...

ကျွန်တော့်ဘလော့ဂ်ရဲ့ တိုင်တယ် နာမည်က ဘဝထဲကစာမျက်နှာများတဲ့...ကျွန်တော့်ဘဝထဲက အမှတ်တရလေးတွေကို ရေးမယ်ဆိုပြီး ဘလော့ဂ်လေး လုပ်ခဲ့တာပါ..အခု ဒီကနေ့ဟာ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဘဝထဲကစာမျက်နှာ အမှတ် ၃၆ ကို စပြီး အသစ်လှန်လိုက်တဲ့နေ့ကလေး တစ်နေ့ပေါ့ဗျာ ..ဟုတ်ပါတယ် ... ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့စာမျက်နှာ အမှတ် ၃၆ သို့မဟုတ် အသက် ၃၆ နှစ်ကို ဝင်ရောက်တဲ့ အမှတ်တရ မွေးနေ့ကလေးပါ..ကျွန်တော်ဘလော့ဂ်လုပ် ကတဲက ဆိုရင် မွေးနေ့ ဒါနဲ့ပါဆို ၂ ကြိမ် ကြုံခဲ့ပါပြီ ပထမအကြိမ် မသိလိုက် မသိဖာသာ နေခဲ့တာပါ ဒီတစ်ကြိမ်လဲ ဒီလိုပဲ နေလိုက်မလို့ပါဘဲ ဒါပေမယ့်...

ဟိုးးး လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ နှစ်လောက်ကပေါ့ဗျာ...ကျွန်တော့် တူတော်မောင် ကောင်လေး တစ်ယောက် တစ်မြေရပ်ခြားမှာ ဒုက္ခတွေ တစ်ပွေ့ တစ်ပိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတုန်း ကူညီတတ်တဲ့ ကိုရွှေ တစ်ယောက်နဲ့ အသိအကျွမ်း ဖြစ်ပြီး သူက အတော်လေး ဖေးမ အားပေးခဲ့ပါတယ်..။ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော် နဲ့ ကျွန်တော့်တူတို့ သူ့ရဲ့ကွန်ပြူတာ ကနေတစ်ဆင့် ဂျီတော့ မှာ စကားတွေ ပြောရင်း သူနဲ့ ခင်မင်ခဲ့ကြတယ်ပေါ့ဗျာ...နောက်ပိုင်း ကျွန်တော့တူ တစ်ခြားနိုင်ငံ ကိုဆက်ပြီး ရေကြည်ရာ မြက်နုရာ ကိုထွက်သွားခဲ့ပေမယ့် သူနဲ့ကျွန်တော်...

နောက်ထပ်နှစ်တွေ ခပ်များများဟာသူ့အလိုလိုမှားနေတဲ့ နာရီဒိုင်ခွက်တွေပေါ့။စိုက်ကြည့်နေတုန်း...စကားလုံးတွေ အဖတ်လိုက် အဖတ်လိုက် ကွာကျငိုမချမိအောင် အကြောတွေတွန့်လိပ်ရအဖျားကျစ လူနာလို ဘေးဘီကို မင်သက် မိရနဲ့။အဲဒါ...ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ချပ်ကြီးထဲမှာငါ့ရဲ့ပုထုဇဉ် အဖြစ်ကိုမလိုတမာ တွေ့လိုက်ရတာပါ။မြစ်ရဲ့ ကမ်းနဖူးမှာကြယ်တာရာ တချို့ကောက်ယူ စုဆောင်းမိတာပါ။ ။ခင်အောင်အေး၁၉၉၀(လူနှစ်ယောက်နဲ့ကဗျာ စာအုပ်...