အကောင်းဆုံးကို သူမ မယုံကြည်ဘူး တဲ့

ပြဌာန်းထားတာကိုကြည့်ရင် အဲ့ဒီ ပဲ့တင်ဟိန်းသံတွေကို ကဗျာတွေက

လုပ်နေရမှာဖြစ်တယ် ငယ်ငယ်တုန်းက ရည်ရွယ်ချက် အဓိပဇ္ဇောတော

စာကလေးတကောင်နှစ်ကောင်က အိမ်ပေါက်ဝ ဖိနပ်ချွတ်နားထိရောက်လာတယ်

ပြုပြင်စီရင်ထားသော (အထူးပြုပြင်စီရင်ထားသော) မျက်နှာဖုံးဟာ စမ်းသပ်မှု

နားမလည်တဲ့ ဘာသာစကားတမျိုးမျိုး တချိန်လုံးမြည်နေတယ် သစ်ကိုင်းခြောက်

ကျိုးကျလာတဲ့ လည်မြို လ တွေရော ကြယ်တွေရော နောက် ဘော်ကြယ်တလက်လက်တွေ

အနောက်ကို ဘယ်အထိ ရေဆုံးရေဖျားလိုက်ရမလဲ ကျုပ်ကပဲ အပူ ဖွင့်ပေးရမလား

အရဲရင့်ဆုံး အမှုန့် သတ်သတ်မှတ်မှတ် အဓိပ္ပါယ်ခတ်ဖို့ မတုန့်ပြန်ကြဘူး ဆေးမစား

မီပုံ ၆ ခုနဲ့ ၂၄ ခု မြောက်မှာ အပိုင်းအစတခုစီ တွေ့တယ် ရေရဲ့ ရုပ်ဖွဲ့စည်းပုံ မှိုဝါတွေ

မက်မန်းတွေ၊ ငါးရှဥ့်လှံပင်တွေ ပွတ်သပ် ချောက်ချဖို့ စိုင်းပြင်းထားတဲ့ တင်မိုသီ လီယာရီ

ဒီလိုပဲ စာလုံးတွေ စာကြောင်းတွေ စီချမိတယ် “ ဘယ် မဟုတ်တမ်းတရားကောင်” ဈေးသည်

ရဲ့ လက်ညှစ်ဟွန်းသံ နေအလင်းပူပူ ဟာ တလျှောက်လုံး ဖိချနေ လမ်းမှာ လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်သူ

ကို မသဲမကွဲ ပြုံးပြမိ ကြောက်ခမန်းလိလိ တချွင်ချွင်ဂီတသံ လေတိုက်နှုန်းနဲ့လဲ ဆက်စပ် ပတ်သက်

နေတယ်တဲ့ အမွှေးအမျှင်ထူလဗျစ် တစ်ခုတွင် တိုရှည်သံ၊ သို့မဟုတ် ဖိဖော့ အစဉ်အမြဲ ထူးခြား

နေမည့် ‘ဖီလင’် ရေမွှေး မရှက်တမ်း မရွံ့တမ်း တည်ငြိမ်အေးဆေးစွာ လိုရာခရီးကို တရွေ့ရွေ့နှင်လျက်

ဗေဒါရောင် သူ့အခင်းအကျင်းနဲ့သူ ပုံသဏ္ဍန်ဟာ စာရဲ့ ကြီးမား။ ။



ခင်အောင်အေး

၂၀၁၀၊ ဧပြီ ၂၀ ဘန်ကောက်စံတော်ချိန် ၁၀း၂၂ နာရီ