ဒါဟာ ရူးနှမ်းမှုတစ်ခုလား
အဖျားတက်နေတဲ့ တေးသွားတစ်ပိုဒ်လား ။

မနေ့တုန်းကတော့
အရာရာဟာ သေသေသပ်သပ်ပြီးဆုံးတော့လုမတတ်
ပြဇာတ် တစ်ပုဒ်ကို
မကြေညက်မချင်း အထပ်ထပ်ကနေရသလို
ငြီးငွေ့စရာကောင်းလှချည့် ။

နင်နေတဲ့ လည်ချောင်းထဲကအရာ
အော့အန်ချင် စိတ်နဲ့ ပျို့တက်လာတဲ့အခါ
ငါတတ်နိုင်တာက
ဘာမှ မဖြစ်သလို ဟန်လုပ်နေလိုက်ဖို့ပဲ ။

ကြည့်ကြစမ်းပါဦးဗျာတို့
ဘဝတစ်လျှောက်လုံးသယ်ပိုးခဲ့ရတာတွေများ
ဖုံတက်နေတဲ့ လှေကားတစ်စင်းရယ်
စာအုပ်ထူထူ တစ်အုပ်ရယ်
ပိုးဟပ် အသေ တစ်ကောင်ရယ် ။

ကျုပ်က
နောင်တတွေနဲ့ ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေချင်သူပေါ့
အိမ်မွေးကြောင်ကလေးတွေကို ချော့မြူကြသလိုမျိုးလေ..။ ။

ခင်အောင်အေး
(ကဗျာများ ၁၉၉၀ မှ)