စိုင်းသန်းထွန်း တစ်ယောက် အိမ်၏ ဧည့်ခန်း ထဲ ရောက်သည် ဆိုလျှင် ပဲ သူ့ညီမ ဖြစ်သူ ၏ ပေါင်ပေါ် တွင် ထိုင်နေသော သူ နှင့် မရင်းနှီးသော တူလေး ဖြစ်သူသည် ပြေးလာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်တွားကာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဝင်လိုက် ခေါင်းဖြင့် ခွေးလေး ကြောင်လေး များ သခင် ကို ချွဲသကဲ့ သို့ သူ့ခြေအစုံ ကို တိုးဝှေ့လိုက် သူ့ကို မော့်ကြည့်ပြီး ပြုံးပြလိုက်ဖြင့် အတော်လေး ပျော်နေပုံ ရသည်..။
ထူးတာတော့ ထူးဆန်းသည် ဒီကလေး က သူနှင့် လုံးဝ မတွေ့ဘူးသေး ရင်းနှီးမှုလဲ မရှိပါ.. ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ သူနိုင်ငံရပ်ခြား သွားနေတုန်း မှာမှ ဒီကလေး ကို ညီမဖြစ်သူက မွေးဖွားခဲ့သည် ဒါပေသိ ဒီကောင်က သူ့ဓါတ်ပုံ တွေ ကို အမြဲ လက်ညိုးထိုး ပြပြီး သူ့နာမည် ကိုရေရွတ် တတ်သည် ဟု ညီမ ဖြစ်သူကော အိမ်သား များကလဲ ပြောသည်..။
ယခု လဲ ခရီးက ရောက်လာသည် နှင့် တစ်ခါ မှ မတွေ့ဘူးသေးသော သူ၏ ဘကြီး ဖြစ်သူ ကျွန်တော့ ကို လေးဘက်တွား ပြီး ပွတ်သီး ပွတ်သပ်လုပ်နေသည်..
ကျွန်တော် တူလေး ကို ကောက်ချီလိုက်ပြီး မေးလိုက်မိသည်...
“ဟေ့ တူလေးက ဘဘ ကိုသိလို့လား ကွ ပြေးပြီး လာကြို တယ် ဆိုတော့ ”
“သား သိတာပေါ့ ဘဘ က အရင် က သားကို အရမ်း ချစ်တယ်လေ သားလဲ အမြဲ ဘဘ သွားတဲ့ နောက်ကို လိုက်တယ်လေ”
တူလေး ရဲ့ အဖြေကြောင့် ကျွန်တော် အတော်လေး ခေါင်းစား သွားတယ် သူမမွေးခင် ကတဲက နိုင်ငံခြား ထွက်သွားတဲ့ ကျွန်တော် သူနဲ့ ဘယ်ကို အတူတူ သွားဖူးမှာလဲ ဒါပေမယ့် ကလေး ဆိုတော့လဲ သူပြောချင်တာ လျှောက်ပြော တာဖြစ်မှာပဲလေ ဆိုပြီး အမှတ်တမဲ့ ပဲ ထားလိုက်ရင်းနဲ့ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတဲ့ သူတွေ ထုံးစံ အတိုင်း မစားရတာ ကြာတဲ့ မြန်မာအိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်း တွေ စား ... ပြီးသွားတော့ သေတ္တာတွေ အထုတ်တွေ ဖြည်ပြီးတော့ ပါလာတဲ့ လက်ဆောင် တွေ ဝေမျှ ပေးပြီး စကားတစ်ပြောပြောပေါ့....
ညအိပ်မယ် ဆိုတဲ့ အချိန် ကျတော့ တူတော်မောင် က သူလဲ ဘဘ နှင့် အတူအိပ်မယ် ဆိုလာ သဖြင့် သူ့ကို အတူတူ ခေါ်သိပ်မိသည်...
အိပ်ရာပေါ် ရောက်တော့မှ နေ့လည်က ကိစ္စ က ခေါင်းထဲ ရောက်လာ သဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ထပ်မေးမိသည်....
“သားသား နေ့လည်က ပြောတာ ဘဘ နဲ့လျှောက်သွား တယ်ဆို အဲဒါ ဘယ်တုန်းကလဲ?”
“ဟင် ဘဘ ကလဲ မသိတော့ဘူးလား အရင်က ဘဘက သားတို့ညီကိုမောင်နှမ တွေထဲ မှာ သားကို အချစ်ဆုံးလေ အမြဲတမ်း ထန်းလျှက် ဆိုလဲ သားကို ပိုကျွေးတယ်လေ .. ရေလဲ အမြဲ ချိုးပေးပြီး ဘဘ လမ်းလျှောက် ထွက် လဘက်ရည်ဆိုင် သွားရင် လဲ ခေါ်ခေါ် သွားပြီး အီကြာကွေး ကျွေးတယ်လေ အဲဒီ တုန်းက ဘဘ ကသားကို နာမည် ပေးထားတာ ဂျင်မီလေ”
ကျွန်တော့် ခေါင်းတွေ ပုတ်လောက် ကြီးသွားတယ် ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် နိုင်ငံခြား မထွက်ခင် တုန်းက အိမ်မှာ ခွေးဝင်စား မကြီး တစ်ကောင် လာပြီး ခွေးကလေး တွေ မွေးတယ် အဲဒီထဲမှာ ထူးထူး ခြားခြား ဝတုတ်ပြီး ချစ်စရာ ကောင်းတဲ့ ခွေးကလေး တစ်ကောင် ပါတယ် အညိုရောင်လေး အင်းခွေး စပ်လို့လား မသိ အတော်လေး ထွားတယ် အဲဒီကောင်လေး ကလဲ ကျွန်တော့် ကိုတွေ့ရင် အမြှီးလေး နှန့် လို့ အမြဲ နောက်ကလိုက်တော့ ကျွန်တော့ အချစ်တော် ဖြစ်လာတာပေါ့...
“အဲဒီတုန်းက သားလေ အပြင်ထွက် လည်ရင်း ကားတစ်စီး ပေါ်က လူကြီးတွေ က ချပေးတဲ့ အသားတုံး ကိုစားလိုက်မိတာ ရင်တွေပူပြီး အိမ်ကိုပြန်လာပေမယ့် အိမ်ရောက်တော့ သား မျက်လုံးတွေ ပြာပြီး အိပ်ပျော်သွားသလိုပဲ ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး ...”
ဟုတ်ပါတယ် တူလေး ပြောသလိုပါပဲ ..
တစ်နေ့သော နံနက် ခင်းတစ်ခုမှာ အိပ်ရှေ့ တံခါးပေါက်ဝ မှာ ပါးစပ်ကအမြုတ်တွေ တစီစီ ထွက်နေတဲ့ ဂျင်မီ လေးကို ကျွန်တော် တွေ့လိုက်ရပါတယ် ဒါနဲ့ သိလိုက်ပါတယ် အမဲတုံး ပစ်တာ မိလာပြီ ဆိုတာကို ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ထညက်နဲ့ ကန်စွန်းရွက် တွေ ထောင်းတိုက်ပါသေးတယ် သူ့ဘဝ ကုသိုလ် ကံက ဒီလောက်ပဲ ပါလာလို့လား မသိဘူး ဘယ်လိုမှ ကယ်တင်လို့ မရတော့ ပါဘူး....
“အဲဒီတုန်းက သားလေ အိပ်ပျော် သလိုဖြစ်သွား ပြီး ပြန်နိုးလာတော့ လမ်းပေါ်မှာ လျှောက်သွားနေတာဗျ.. ဘဘတို့စီ ပြန်လာချင်ပေမယ့် ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိတော့ဘူး ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားနေတာ တစ်နေ့ကျတော့ မေကြီး နဲ့ မမ တို့ လမ်းလျှောက် လာတာ တွေ့တယ် အဲဒီအချိန် ဘေးမှာ လူကြီးတစ်ယောက် ပေါ်လာပြီး မင်း လိုက်ချင် လိုက်သွားလို့ ပြောတာနဲ့ မေကြီး ဆီ ပြေးသွားလိုက်တာ အခု မေကြီးသား ဖြစ်နေတာပဲ .. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘဘ နဲ့ ပြန်တွေ့ရလို့ သားတော့ အရမ်းပျော်တယ်....”
သူပြောချင်တာတွေ ပြောပြီး ခဏမှာတော့ ကျွန်တော့် ကို တွယ်ဖက် ခွထားရင်း အိပ်ပျော် သွားတဲ့ တူဖြစ်သူ ကို ကြည့်ရင်း အတွေးတွေ ခေါင်းထဲ မှာ ပလုံစီနေမိတယ် ...
ကုသိုလ် ကံ မကောင်းလို့ ခွေးဖြစ်ခဲ့ တယ် အဲဒါကိုတောင်မှ အမဲတုန်း မိပြီး အသေဆိုးနဲ့ သေခဲ့ရတယ် သူ့ရဲ့ အကုသိုလ် တွေ ကုန်ဆုံး သွားတဲ့ အချိန် ရောက်တော့လဲ ချမ်းသာတဲ့ ညီမ ဖြစ်သူရဲ့ မိသားစု လေးထဲ လူအဖြစ်သူဝင်စားလာခဲ့တယ် ဒါဟာ သူဟိုးး ဘဝ တွေက လုပ်ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ် ကောင်းမှု မကောင်းမှုတွေ ရဲ့ အကျိုးဆက် တွေပဲ လို့ ကျွန်တော်တော့ မှတ်ချက် ချမိပါတော့တယ် ခင်ဗျာ..။
ထူးတာတော့ ထူးဆန်းသည် ဒီကလေး က သူနှင့် လုံးဝ မတွေ့ဘူးသေး ရင်းနှီးမှုလဲ မရှိပါ.. ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ သူနိုင်ငံရပ်ခြား သွားနေတုန်း မှာမှ ဒီကလေး ကို ညီမဖြစ်သူက မွေးဖွားခဲ့သည် ဒါပေသိ ဒီကောင်က သူ့ဓါတ်ပုံ တွေ ကို အမြဲ လက်ညိုးထိုး ပြပြီး သူ့နာမည် ကိုရေရွတ် တတ်သည် ဟု ညီမ ဖြစ်သူကော အိမ်သား များကလဲ ပြောသည်..။
ယခု လဲ ခရီးက ရောက်လာသည် နှင့် တစ်ခါ မှ မတွေ့ဘူးသေးသော သူ၏ ဘကြီး ဖြစ်သူ ကျွန်တော့ ကို လေးဘက်တွား ပြီး ပွတ်သီး ပွတ်သပ်လုပ်နေသည်..
ကျွန်တော် တူလေး ကို ကောက်ချီလိုက်ပြီး မေးလိုက်မိသည်...
“ဟေ့ တူလေးက ဘဘ ကိုသိလို့လား ကွ ပြေးပြီး လာကြို တယ် ဆိုတော့ ”
“သား သိတာပေါ့ ဘဘ က အရင် က သားကို အရမ်း ချစ်တယ်လေ သားလဲ အမြဲ ဘဘ သွားတဲ့ နောက်ကို လိုက်တယ်လေ”
တူလေး ရဲ့ အဖြေကြောင့် ကျွန်တော် အတော်လေး ခေါင်းစား သွားတယ် သူမမွေးခင် ကတဲက နိုင်ငံခြား ထွက်သွားတဲ့ ကျွန်တော် သူနဲ့ ဘယ်ကို အတူတူ သွားဖူးမှာလဲ ဒါပေမယ့် ကလေး ဆိုတော့လဲ သူပြောချင်တာ လျှောက်ပြော တာဖြစ်မှာပဲလေ ဆိုပြီး အမှတ်တမဲ့ ပဲ ထားလိုက်ရင်းနဲ့ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတဲ့ သူတွေ ထုံးစံ အတိုင်း မစားရတာ ကြာတဲ့ မြန်မာအိမ်ထမင်း အိမ်ဟင်း တွေ စား ... ပြီးသွားတော့ သေတ္တာတွေ အထုတ်တွေ ဖြည်ပြီးတော့ ပါလာတဲ့ လက်ဆောင် တွေ ဝေမျှ ပေးပြီး စကားတစ်ပြောပြောပေါ့....
ညအိပ်မယ် ဆိုတဲ့ အချိန် ကျတော့ တူတော်မောင် က သူလဲ ဘဘ နှင့် အတူအိပ်မယ် ဆိုလာ သဖြင့် သူ့ကို အတူတူ ခေါ်သိပ်မိသည်...
အိပ်ရာပေါ် ရောက်တော့မှ နေ့လည်က ကိစ္စ က ခေါင်းထဲ ရောက်လာ သဖြင့် အမှတ်တမဲ့ ထပ်မေးမိသည်....
“သားသား နေ့လည်က ပြောတာ ဘဘ နဲ့လျှောက်သွား တယ်ဆို အဲဒါ ဘယ်တုန်းကလဲ?”
“ဟင် ဘဘ ကလဲ မသိတော့ဘူးလား အရင်က ဘဘက သားတို့ညီကိုမောင်နှမ တွေထဲ မှာ သားကို အချစ်ဆုံးလေ အမြဲတမ်း ထန်းလျှက် ဆိုလဲ သားကို ပိုကျွေးတယ်လေ .. ရေလဲ အမြဲ ချိုးပေးပြီး ဘဘ လမ်းလျှောက် ထွက် လဘက်ရည်ဆိုင် သွားရင် လဲ ခေါ်ခေါ် သွားပြီး အီကြာကွေး ကျွေးတယ်လေ အဲဒီ တုန်းက ဘဘ ကသားကို နာမည် ပေးထားတာ ဂျင်မီလေ”
ကျွန်တော့် ခေါင်းတွေ ပုတ်လောက် ကြီးသွားတယ် ဟုတ်တယ် ကျွန်တော် နိုင်ငံခြား မထွက်ခင် တုန်းက အိမ်မှာ ခွေးဝင်စား မကြီး တစ်ကောင် လာပြီး ခွေးကလေး တွေ မွေးတယ် အဲဒီထဲမှာ ထူးထူး ခြားခြား ဝတုတ်ပြီး ချစ်စရာ ကောင်းတဲ့ ခွေးကလေး တစ်ကောင် ပါတယ် အညိုရောင်လေး အင်းခွေး စပ်လို့လား မသိ အတော်လေး ထွားတယ် အဲဒီကောင်လေး ကလဲ ကျွန်တော့် ကိုတွေ့ရင် အမြှီးလေး နှန့် လို့ အမြဲ နောက်ကလိုက်တော့ ကျွန်တော့ အချစ်တော် ဖြစ်လာတာပေါ့...
“အဲဒီတုန်းက သားလေ အပြင်ထွက် လည်ရင်း ကားတစ်စီး ပေါ်က လူကြီးတွေ က ချပေးတဲ့ အသားတုံး ကိုစားလိုက်မိတာ ရင်တွေပူပြီး အိမ်ကိုပြန်လာပေမယ့် အိမ်ရောက်တော့ သား မျက်လုံးတွေ ပြာပြီး အိပ်ပျော်သွားသလိုပဲ ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိတော့ဘူး ...”
ဟုတ်ပါတယ် တူလေး ပြောသလိုပါပဲ ..
တစ်နေ့သော နံနက် ခင်းတစ်ခုမှာ အိပ်ရှေ့ တံခါးပေါက်ဝ မှာ ပါးစပ်ကအမြုတ်တွေ တစီစီ ထွက်နေတဲ့ ဂျင်မီ လေးကို ကျွန်တော် တွေ့လိုက်ရပါတယ် ဒါနဲ့ သိလိုက်ပါတယ် အမဲတုံး ပစ်တာ မိလာပြီ ဆိုတာကို ဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ထညက်နဲ့ ကန်စွန်းရွက် တွေ ထောင်းတိုက်ပါသေးတယ် သူ့ဘဝ ကုသိုလ် ကံက ဒီလောက်ပဲ ပါလာလို့လား မသိဘူး ဘယ်လိုမှ ကယ်တင်လို့ မရတော့ ပါဘူး....
“အဲဒီတုန်းက သားလေ အိပ်ပျော် သလိုဖြစ်သွား ပြီး ပြန်နိုးလာတော့ လမ်းပေါ်မှာ လျှောက်သွားနေတာဗျ.. ဘဘတို့စီ ပြန်လာချင်ပေမယ့် ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိတော့ဘူး ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားနေတာ တစ်နေ့ကျတော့ မေကြီး နဲ့ မမ တို့ လမ်းလျှောက် လာတာ တွေ့တယ် အဲဒီအချိန် ဘေးမှာ လူကြီးတစ်ယောက် ပေါ်လာပြီး မင်း လိုက်ချင် လိုက်သွားလို့ ပြောတာနဲ့ မေကြီး ဆီ ပြေးသွားလိုက်တာ အခု မေကြီးသား ဖြစ်နေတာပဲ .. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘဘ နဲ့ ပြန်တွေ့ရလို့ သားတော့ အရမ်းပျော်တယ်....”
သူပြောချင်တာတွေ ပြောပြီး ခဏမှာတော့ ကျွန်တော့် ကို တွယ်ဖက် ခွထားရင်း အိပ်ပျော် သွားတဲ့ တူဖြစ်သူ ကို ကြည့်ရင်း အတွေးတွေ ခေါင်းထဲ မှာ ပလုံစီနေမိတယ် ...
ကုသိုလ် ကံ မကောင်းလို့ ခွေးဖြစ်ခဲ့ တယ် အဲဒါကိုတောင်မှ အမဲတုန်း မိပြီး အသေဆိုးနဲ့ သေခဲ့ရတယ် သူ့ရဲ့ အကုသိုလ် တွေ ကုန်ဆုံး သွားတဲ့ အချိန် ရောက်တော့လဲ ချမ်းသာတဲ့ ညီမ ဖြစ်သူရဲ့ မိသားစု လေးထဲ လူအဖြစ်သူဝင်စားလာခဲ့တယ် ဒါဟာ သူဟိုးး ဘဝ တွေက လုပ်ခဲ့တဲ့ ကုသိုလ် ကောင်းမှု မကောင်းမှုတွေ ရဲ့ အကျိုးဆက် တွေပဲ လို့ ကျွန်တော်တော့ မှတ်ချက် ချမိပါတော့တယ် ခင်ဗျာ..။
PS : သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ စိုင်းသန်းထွန်း ၏ ကိုယ်တွေ့ပြောပြချက်ကို ပြန်လည် တင်ပြခြင်း ဖြစ်ပါသည်...
17 ေယာက္ကဒီလိုျမင္တယ္ to "ဂျင်မီကလေးဘယ်ကလာ?"
Post a Comment
အေပၚမွာ ေရးထားတာ နဲ႕ ပါတ္သက္လို႕ သင္ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ ေမးခ်င္တာ ေျပာခ်င္တာ တစ္ခုခုမ်ား ရွိခဲ့ရင္ ဒီေနရာမွာ ေျပာထားခဲ့ နိုင္ပါတယ္..။
About Me
- လင်းထက်
- ကျွန်တော့် ဘဝထဲက အမှတ်တရတွေ သတိရ သလောက် မှတ်တမ်းတင်ရုံ သက်သက်ပါ...။
ဒီပုံလေးနှိပ် ပြီးဆက်သွယ်ပါ.
ကျွန်ုပ်၏ အသင်း
မြန်မာငွေပေါက်ဈေး
Myanmar Kyat Exchange Rate€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€€
Anonymous says:
ကြားတော့ ကြားဖူးနေတယ် ဒီလိုမျိုး အဖြစ်တွေ ဒါပေမဲ့ တခါမှ
မကြုံဖူးဘူးဗျ။
BLACK DREAM says:
ဖတ်ရတာ ကြက်သီးတောင် ထတယ်အစ်ကိုရယ်...။ လုပ်စမ်းပါ Diary ထဲမှာ စာမျက်နှာတွေ အပြည့်ရှိရဲ့သားနဲ့...။ ချပြလိုက်စမ်းပါ...။ :)
အောင်သာငယ် says:
ယုံသလိုလို မယုံသလိုလိုကြီး...
ပျူနိုင်ငံ says:
အထူးအဆန်းပါလား လင်းထက်ရေ။
ကောင်လေး says:
တူတော်လေးလည်း ခဏ ခဏ အဲလိုအကြောင်းတွေဖတ်ဖူးတယ်..။ စိတ်လည်းဝင်စားတယ်..။များများရေးနော် ဖတ်ချင်လို့..။
Welcome says:
ကြက်သီးမွှေးညှင်းတွေတောင်ထ သွားတယ်အစ်ကိုရေ .. ..
ဒီလိုအဖြစ်မျိုးလည်း ရှိသေးတာပဲလား။
ယုံရခက် မယုံရခက်ဖြစ်ပေမယ့် ဒီခေတ်ကြီးမှာ
မဖြစ်နိုင်တာတော့ မရှိပါဘူး။ မဖြစ်သေးတာပဲ ရှိပါတယ်။
ကျေးဇူးတင်ရှိစွာ ဖတ်သွားပါတယ်။
My Diary says:
တကယ်ဆို ယုံမှာမဟုတ်ဘူး
ကျွန်မအကိုကြီး ပြောတော့ မယုံလို့ မရတော့ဘူး :)
ဟုတ်တယ်လေ အကိုကြီးက မဟုတ်ပဲ ရေးပါ့မလားလို့...
ဖြစ်ရပ်ဆန်းကြယ်(ကျယ်) ဘယ်လိုကြယ်လဲတော့မသိဘူး
ကျယ်တာတော့ ကျယ်သွားတယ်.. ဖက်လို့ကောင်းတယ်
မေ့သမီး says:
ခွေးဘဝကနေ လူဘဝပြန်ရောက်လာတယ်ဆိုတော့ ကုသိုလ်ကံကောင်းလို့ ဖြစ်မယ်နော်။
ဒေါင်းမင်း says:
အကိုရဒါတကယ်အဖြစ်အပျက်လား..ခွေးကလေးကချမ်းသာတဲ့မိသားစု
မှာလူဖြစတော့သူကုသိုလ်ကံကောင်းလို့ဖြစ်မယ်...
ဝေလေး says:
အင်း.....ဒီလိုတွေ ကြားဖူးတာတော့ အများကြီးပါပဲလေ...
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ခွေးလေးက ကုသိုလ်ကံကောင်းတာပေါ့။ :)
Apprenticeship says:
ကျွန်မတော့ မယုံဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုလင်းထက်ပြောတာ ဆိုရင်တော့ ယုံသင့်ရင်ယုံပေး ရမှာပေါ့ :) :D :P
khin oo may says:
ယ့ုံတယ်။ ကိုလင်းထက်ပြောတာကိုး. သူများတွေပြောရင်တော့မယုံပါဘူး။
မဗေဒါ says:
ကိုလင်းထက်ရေ.. သူများပြောတာကို ပြန်လည်တင်ဆက်တာက အရေးအသားကောင်းတော့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်.. ကိုလင်းထက် ရေးတဲ့ ဝတ္တုတွေကို အစထဲက ကြိုက်တာ.. ဟိုးအရင် ဘလော့ဂါတွေနဲ့ သရဲ ဇာတ်လမ်းထဲက မှတ်မှတ်ရရရှိနေတာ... အားပေးနေပါတယ်.. မဗေဒါ ဒါရိုက်တာလုပ်ပြီး ရုပ်ရှင်ရိုက်ရင် ကိုလင်းထက် ဝတ္တုရေးပေးနော်.. အဟီး..
maymoe says:
ပိုစ်တော်တော်ကောင်းတယ်ဝေ့ မယုံချင်စရာပဲနော် ခွေးကနေ လူဖြစ်သွားတာ သူ့ကုသိုလ်ကံကြောင့်လဲပါမှာထင်တယ် လေးစားစရာကောင်းလိုက်တာ
တစ်ချို့ဆိုရင် အကျင့်ပုတ်တဲ့လူတွေဆို မပြောနဲ့နောင်ဘဝမှာလူဖြစ်မယ်ဆိုတာ ခွေးတောင်ဖြစ်ပါ့မလားမသိတော့ဘူးနော်
ရွှေပြည်သူ says:
အံ့သြစရာပါပဲ... သူ့ရဲ့အတိတ်ဘဝက ကုသိုလ်ကံအဟုန်တွေကြောင့် လူဖြစ်ခွင့်ပြန်ရတယ် ထင်ပါတယ်။ အရေးအသားတကယ်ကောင်းပါတယ် ကိုလင်းထက်ရေ...
Anonymous says:
ထူးဆန်လိုက်တဲ့ အဖြစ်ပဲ ခလေးက မှတ်မိနေတယ်ဆိုတော့ တော်တော် အံံ့သြသွားတယ် သူလေး လူဝင်စား ပြန်ဖြစ်လာတာ ဝမ်းသာစရာ ။
ကေကေ says:
သူငယ်ချင်းတယောက်Forward mail ပို့လိုက်တဲ့ ချစ်ဂလဲ့စားကိုဖတ်ပြီး ပထမဆုံးရောက်ဖူးတာပါ..
ထူးဆန်းတဲ့ဂျင်မီကလေးကိုဖတ်သွားပါတယ်...